Accedi Registrati

Accedi al tuo acconut

Nickname *
Password *
Ricordami

Crea il tuo profilo

I campi contrassegnati con un asterisco sono obbligatori
Nome *
Nickname *
Password *
Verifica password *
Email *
Verifica email *
Captcha *
Reload Captcha

L'imperatore Vespasiano: le sue qualità – Versione latino
Maiorum Lingua Vol C



L'imperatore Vespasiano: le sue qualità
Versione di latino tradotta dal Libro Maiorum Lingua Vol C Pagina 49 Numero 184


Omnibus in rebus statim ab initio principatus usque ad exitum civilis et clemens, mediocritatem pristinam neque dissimulavit umquam ac frequenter etiam prae se tulit. Quin et conantis quosdam originem Flavii generis ad conditores Reatinos comitemque Herculis, cuius monimentum exstat Salaria via, referre irrisit ultro. Adeoque nihil ornamentorum extrinsecus cupide appetivit, ut triumphi die fatigatus tarditate et taedio pompae non reticuerit, merito se plecti, qui triumphum, quasi aut debitum maioribus suis aut speratum umquam sibi, tam inepte senex concupisset. Ac ne tribuniciam quidem potestatem et patris patriae appellationem nisi sero recepit. Nam consuetudinem scrutandi salutantes manente adhuc bello civili omiserat. Offensarum inimicitiarumque minime memor executorve, Vitelli hostis sui filiam splendidissime maritavit, dotavit etiam et instruxit. Trepidum eum interdicta aula sub Nerone quaerentemque, quidnam ageret aut quo abiret, quidam ex officio admissionis simul expellens, abire Morboviam iusserat. In hunc postea deprecantem haud ultra verba excanduit, et quidem totidem fere atque eadem. Nam ut suspicione aliqua vel metu ad perniciem cuiusquam compelleretur tantum afuit, ut monentibus amicis cavendum esse Mettium Pompusianum, quod vulgo crederetur genesin habere imperatoriam, insuper consulem fecerit, spondens quandoque beneficii memorem futurum.


Traduzione

In tutte le circostanze, dall’inizio del principato fino alla fine, fu affabile e clemente, e non nascose mai l’umiltà delle sue origini. E anzi, derise per primo alcuni che tentavano di far risalire l’origine della famiglia Flavia ai fondatori di Rieti e ad un compagno di Ercole, il cui monumento spicca sulla via Salaria. E a tal punto non desiderò bramosamente nessuno degli ornamenti esteriori, che il giorno del trionfo, stanco della lentezza e della noia della cerimonia, non tentennò ad affermare che giustamente veniva punito, poiché da vecchio aveva desiderato in maniera così sciocca un trionfo. E non accettò se non tardivamente neppure la tribunicia potestas e il titolo di padre della patria. Sopportò con estrema indulgenza la libertà degli amici e l’impudenza dei filosofi. Per niente memore dei torti dei suoi avversari, sposò e fornì sontuosamente di dote la figlia del suo nemico Vitellio. Sebbene gli amici lo avvertissero che bisognava fare attenzione a Mezio Pomposiano, poiché diffusamente si credeva che fosse destinato a divenire imperatore, lo fece console, dicendo che Mezio prima o poi si sarebbe ricordato del beneficio.
Immagine relativa alla pagina fan di facebook     Diventa nostro fan
    e seguici su facebook
      


Immagine relativa al canale twitter     Segui il nostro
    canale
Twitter
Privacy Policy - Personalizza tracciamento pubblicitario