Accedi Registrati

Accedi al tuo acconut

Nickname *
Password *
Ricordami

Crea il tuo profilo

I campi contrassegnati con un asterisco sono obbligatori
Nome *
Nickname *
Password *
Verifica password *
Email *
Verifica email *
Captcha *
Reload Captcha

Seneca: Solo il sapiens è libero







Soli omnium otiosi sunt qui sapientiae vacant soli vivunt; nec enim suam tantum aetatem bene tuentur: omne aevum suo adiciunt; quicquid annorum ante illos actum est illis adquisitum est. Nisi ingratissimi sumus illi clarissimi sacrarum opinionum conditores nobis nati sunt nobis vitam praeparaverunt. Ad res pulcherrimas ex tenebris ad lucem erutas alieno labore deducimur; nullo nobis saeculo interdictum est in omnia admittimur et si magnitudine animi egredi humanae imbecillitatis angustias libet multum per quod spatiemur temporis est. Disputare cum Socrate licet dubitare cum Carneade cum Epicuro quiescere hominis naturam cum Stoicis vincere cum Cynicis excedere. Cum rerum natura in consortium omnis aevi patiatur incedere quidni ab hoc exiguo et caduco temporis transitu in illa toto nos demus animo quae immensa quae aeterna sunt quae cum melioribus communia? Isti qui per officia discursant qui se aliosque inquietant cum bene insanierint cum omnium limina cotidie perambulaverint nec ullas apertas fores praeterierint cum per diversissimas domos meritoriam salutationem circumtulerint quotum quemque ex tam immensa et variis cupiditatibus districta urbe poterunt videre? Quam multi erunt quorum illos aut somnus aut luxuria aut inhumanitas summoveat! Quam multi qui illos cum diu torserint simulata festinatione transcurrant! Quam multi per refertum clientibus atrium prodire vitabunt et per obscuros aedium aditus profugient quasi non inhumanius sit decipere quam excludere! Quam multi hesterna crapula semisomnes et graves illis miseris suum somnum rumpentibus ut alienum exspectent vix allevatis labris insusurratum miliens nomen oscitatione superbissima reddent! Hos in veris officiis morari putamus licet dicant qui Zenonem qui Pythagoran cotidie et Democritum ceterosque antistites bonarum artium qui Aristotelen et Theophrastum volent habere quam familiarissimos. Nemo horum non vacabit nemo non venientem ad se beatiorem amantiorem sui dimittet nemo quemquam vacuis a se manibus abire patietur; nocte conveniri interdiu ab omnibus mortalibus possunt.






Traduzione






Solo coloro che si dedicano alla sapienza ottengono la vera vita contemplativa; solo loro sanno vivere, perché non si limitano a ben conservare il loro tempo, ma aggiungono ad esso anche gli anni delle vite il cui patrimonio via via acquisiscono: tutti gli anni passati della stirpe umana. Infatti, se non vogliamo essere del tutto ingrati, dobbiamo considerare i più celebrati tra i fondatori delle sacre dottrine uomini che hanno dedicato la loro vita a noi, per preparare la nostra esistenza. Veniamo condotti alla rivelazione della luce, dalle oscurità più profonde, solo grazie alla fatica di altri. Nessuna età ci è sconosciuta, in tutte veniamo ammessi, e se il nostro animo è grande abbastanza da aver ragione dei limiti posti alla nostra condizione, possiamo spaziare per un’enorme distesa di tempo.Possiamo dialogare con Socrate, dubitare con Carneade, raggiungere l’atarassia con Epicuro, vincere la natura umana con gli Stoici, superarla con i Cinici. E se la natura ci concede di esistere in ogni epoca, perché non dovremmo, in questo breve tragitto di nostra così effimera vita, dedicarci a queste eterne ed immense questioni, che possiamo condividere con i migliori tra quanti comparvero su questa terra? Questi individui che sono così distratti in mille occupazioni, e fanno impazzire sé e gli altri, quando hanno finito di andare in giro come imbecilli, ed hanno percorso la città in lungo e in largo, infilando il naso in ogni porta che gli veniva aperta, e per le case più diverse hanno distribuito saluti e complimenti; allora, in una città così grande e distratta dalle più varie faccende, quanta gente saranno mai riusciti a vedere? Molta gente, non la sveglieranno neanche i tuoni; altri avranno un appuntamento galante, un banchetto, oppure non si faranno trovare solo perché sono scortesi! Quanti, dopo un lungo appostamento, passeranno sotto il loro naso di corsa, fingendo di aver fretta! Quanti li eviteranno perché, piuttosto che attraversare l’atrio, zeppo di postulanti, prenderanno passaggi segreti, come se questo tipo di inganno fosse più gentile che cacciar fuori uno! Quanti, ancora intontiti dagli stravizi di un banchetto in casa d’altri, e pieni di sonno, non avranno che volgari sbadigli per coloro che interrompono il proprio sonno solo per andare a bisbigliare mille volte nelle orecchie, ai propri patroni, il loro nome, onde favorir loro un gradevole risveglio.






Aggiungi commento


Codice di sicurezza
Aggiorna

Immagine relativa alla pagina fan di facebook     Diventa nostro fan
    e seguici su facebook
      


Immagine relativa al canale twitter     Segui il nostro
    canale
Twitter
Privacy Policy - Personalizza tracciamento pubblicitario