Castigabat quidam filium suum quod paulo sumptuosius equos et canes emeret. Huic ego iuvene digresso: "Heus tu, numquamne fecisti, quod a patre corripi posset? Fecisti, dico? Non interdum facis quod filius tuus, si nepente pater ille tu filius, pari gravitate reprehendat? Non omnes homines aliquo errore ducuntur? Non hic in illo sibi, in hoc alius indulget?"Haec tibi admonitus immodicae severitatis exemplo, pro amore mutuo scripsi, ne quando tu quoque filium tuum acerbius duriusque tractares. Cogita et illum puerum esse et te fuisse, atque ita hoc quod es pater utere, ut memineris et hominem esse te et hominis patrem.
TRADUZIONE
Un tale rimproverava suo figlio perché spendeva un po’ troppo nel comprare cavalli e cani. Quando il giovane se ne fu andato, io dissi)a costui: "Ehi tu, non hai mai fatto nulla che potesse essere rimproverato da tuo padre? Non l’hai mai fatto, dico? Non fai talvolta qualche cosa che tuo figlio, se all’improvviso egli diventasse padre e tu figlio, potrebbe rimproverare con altrettanta severità? Non sono forse tutti gli uomini portati a commettere qualche errore? Non è uno indulgente con se stesso in una scappatella, un altro in un’altra?" Spinto da un esempio di severità smodata, ti ho scritto queste parole in nome della nostra vicendevole amicizia, perché anche tu non debba trattare un giorno tuo figlio troppo aspramente e troppo duramente. Pensa che egli è un bambino e che tu lo sei stato, e adempi al ruolo di padre in modo da ricordarti che sei un uomo e che sei il padre di un uomo.