L'affetto di Manlio per il padre – Versione latino Littera Litterae Vol 1A
L’affetto di Manlio per il padre
Versione di latino tradotta dal Libro Littera Litterae Vol 1 A Pagina 250 Numero 6
Titus Manlius propter ingenii et linguae tarditatem a patre rus inter pecora relegatus erat. Pomponius, tribunus plebis, Titi Manlii patri diem dixerat. Rem Manlius filius audivit et id consilium cepit, pietate laudabile: olim ad Pomponium se contulit cultro armatus. In cubiculum eius introductus, apud lectum Pomponii stans, ita cultro ei minatus est: ''Pugio non deponetur, nisi ab accusatione patris mei destiteris!'' Pomponius, qui ante oculos iuvenis ultrum habebat, promisit: ''Si cultrum deposueris, patrem tuum non accusabo''. Itaque Manlius cultrum deposuit ed Pomponius tribunus ab omni accusatione destitit. Res adulescenti magno honori fuit: ideoque tribunus militum creatus est.
Traduzione
Tito Manlio a causa dell'ingenuità e della modesta intelligenza era stato relegato in campagna tra il bestiame. Pomponio, tribuno della plebe, aveva detto del padre di Tito Manlio. Il figlio Manlio odi’ questa cosa e prese tale decisione, con ammirevole devozione: andò da Pomponio armato di coltello. Fu introdotto nella sua camera, stando presso il letto di Pomponio, dunque lo minacciò con il coltello: ''Non poserò il pugnale, se non ritirerai l'accusa verso mio padre!''. Pomponio, che aveva l'arma del giovane sotto gli occhi, promise: ''Se poserai il coltello, non accuserò tuo padre''. Pertanto Manlio posò il pugnale e il tribuno Pomponio desistette da ogni accusa. Per il giovane la cosa fu di grande onore: e per questo fu nominato tribuno militare.
L’affetto di Manlio per il padre Traduzione versione latino dal Libro Littera Litterae Vol 1 A Pagina 250 Numero 6. Titus Manlius propter ingenii et linguae tarditatem.